Katma değer meselesi bizim ülkeye özel olarak biraz sorunludur. Kelime anlamını hiç içime sindiremediğim şekilde, “Katma Değer Vergisi” diye meşhur ve benzersiz bir vergimiz olduğundan, bu kelime ikilisi bize hep soğuk gelir. Halbuki katma değer, bizim birçok açıdan izlememiz ve geliştirmemiz gerekli olan çok değerli bir bilgiyi içerir. Verdiğimiz emeğin, yaptığımız işlerin ne kadar katkı yaptığı ile ilgilidir ve ister
Bir önceki yazıda yarım kalan konuyu bitirelim. Beyaz yakanın verimliliğini ölçecek sayısal göstergelerimiz olmadığından bahsetmiştik. Bunun için tek çarenin yine bilime başvurmak olduğunu ve izafi, nevi şahsına münhasır, anlamsız yorumlardan da uzak durulması gerektiğini konuşmuştuk. Beyaz yakayı verimli kullanmak istiyoruz. Bunun için zahmet edip tek tek süreçleri inceledik. Katkının gerçekte ne olduğunu anlamaya ve bu katkıyı maksimize edecek şekilde gereksiz
Dünyanın gelişmiş ülkelerinde yöneticilerin karşı karşıya bulunduğu en büyük meydan okuma bilgi ve hizmet işçilerinin üretkenliğini arttırma problemidir. Gelecek birkaç on yıl boyunca yönetimin gündemini işgal edecek olan bu meydan okuma sonunda şirketlerin rekabet performansını belirleyecektir. Yukarıda yazılanlar Peter Drucker üstada ait. 2017 yılında “aman biz de biliyoruz” diyebilirsiniz ama o “Yeni Üretkenlik Meydan Okuması” yazısını Harvard Business Review
Gerçekten içimiz dışımız verim oldu. Her gün bir verim lafıdır gidiyor. İçerisinde bu kelimenin olmadığı hemen hiçbir toplantı yapmıyoruz. Herkes bunun peşinde ama bir türlü yakalayamadık kendisini. Ama kovalamaya devam ediyoruz. İşletmecilik bir meslek midir, eğer öyleyse tanımı nedir konusunda çok eski yazılarda biraz tartışmıştık. Bir işletmeyi yönetmek çok başlı bir ejderhaya binip onu zaptetmeye benzer. Ama kontrol etmeye çalıştığınız
Bundan 150 yıl önce, sanayi devriminin başlarında, insanoğlunun yüz yüze kaldığı en önemli sorun “proletarya” olarak isimlendirilen vasıfsız iş gücünün verimliliğinin arttırılmasıydı. O zamanlar giderek içinden çıkılmaz bir hal alan bu durum sosyologlar ve ekonomistler tarafından çok yakında başlayacak isyanlar ve devrimlerin tetikleyicisi olarak görülüyordu. O zamanın ünlü düşünürlerinden Marx da Benjamin Disraeli de benzer öngörülerde bulunmuştu. Daha önceki bir
Bu konuda söylemek istediğim son bir kaç söz kaldı. Hangi isimdeki üretim sistematiğini kullanıyor olursanız olun. Sistemin ana amaçlarını hep gözünüzün önünde tutun. Belirli aralıklarla da sistemin gereksiz yere şişip şişmediğini ve hala sizi hedefe götürüp götürmediğine bakın. Hayatın genel yapısı gereği herşey değişmeye ve zamanla bozulmaya mahkum. Bilimin entropi dediği bu kavrama daha sonra ayrıca değineceğim. Ancak üretim sistemleri,
Geçen yazıda üretim sistemlerini iki ana başlığa ayırmış ve seri üretimle proje bazında üretimin temel farklarına değinmiştik. Sonrasında ise birçok 3 harfli kısaltmadan oluşan üretim ve kalite sistem anlayışlarının neden hedeflerindeki sonuçlara ulaşmadığını, neden bizi daha rekabetçi dünya markaları haline getiremediğini sorgulamıştık. İlk olarak şunu belirteyim ki, bir üretimci olarak Toplam kalite yönetimi, Toyota sistematikleri ya da değişik ad ve
Direk uzmanlık alanım dışında olan ancak ilgi alanıma giren konularla ilgili bir çok şey yazdım. Birazda kendi uzmanlık alanımla, üretim ile ilgili birşeyler söyleyelim. Bunu da o şekilde yapalım ki, çalışma hayatına yeni girecek arkadaşlara bir tür rehber olsun. Üretim için neyin değerli olduğunu ve benim neyin eksikliğini hisettiğimi bilsinler. Kimbilir, belki bir gün birinin işine yarar. Öncelikle üretimden kastımızın